Recorrente: Ministerio de Xustiza

Resolución recorrida: R/0349/2023

En exercicio do dereito de acceso á información pública, no Ministerio de Xustiza presentouse unha solicitude de acceso a un expediente de indulto concedido polo Goberno.

O Ministerio denegou o acceso ao expediente por razón da natureza de dereito de graza do indulto, que non pode considerarse un acto administrativo, así como pola variedade de datos e circunstancias persoais que se conteñen no expediente, en aplicación da normativa de protección de datos de carácter persoal, dada a imposibilidade de anonimizar toda a documentación. No trámite de alegacións engade novos argumentos, como a particularidade de que nin sequera a penada ou a vítima teñan acceso ao expediente, o feito de que a finalidade pola cal posúe os documentos é unicamente a do seu traslado ao Consello de Ministros, a circunstancia de que o Ministerio nunca concedeu o dereito de acceso –cunha excepción xustificada- neste tipo de expedientes, e, finalmente, subliñando a existencia de control parlamentario que se exerce sobre o exercicio do dereito de graza por parte do Goberno.

O Consello estima parcialmente a reclamación lembrando, en primeiro lugar, que o feito de que a información solicitada non forme parte dun expediente administrativo non é óbice para poida exercerse o dereito de acceso. En segundo lugar, sinala que non pode denegarse o acceso, con fundamento na existencia dunha finalidade específica para a que se posúe a información, pois tal interpretación resulta abertamente contraria á noción de información pública contida na LTAIBG. Remarca, en terceiro lugar, a inexistencia de precedentes similares nos que si se concedeu o acceso, pois, segundo sinálase na resolución, nos casos que alude o reclamante apreciábanse unhas circunstancias singulares que agora non concorren, polo que os fundamentos entón aplicados para conceder o acceso non resultan trasladables.

En cuarto lugar, no relativo á protección dos datos de carácter persoal contidos no expediente de indulto e ao seu posible anonimización, ponse de manifesto na resolución que a complexidade da tarefa e o considerable consumo de recursos públicos que demandaría xeran serias dúbidas sobre a proporcionalidade da medida para alcanzar os fins pretendidos, máxime se se repara en que a información resultante, despois de aplicar os procesos de anonimización, non diferiría no esencial da que pode facilitarse mediante unha operación moito máis sinxela de extracción de determinados contidos dos documentos.

Neste sentido, lémbrase que a esixencia de proporcionalidade na aplicación dos límites ao acceso á información pública obriga a valorar a posibilidade de conceder o acceso parcial á mesma. Neste caso, resulta indiscutible que o acceso aos contidos dun expediente de extradición afecta de maneira moi directa a varios dereitos da persoa penada garantidos na Constitución e nas leis; en particular aos seus dereitos á protección dos datos de carácter persoal e á intimidade persoal e familiar, pero, eventualmente, tamén a outros, como poden ser a liberdade ideolóxica, relixiosa e de culto, ou o dereito á honra. Neste caso hai que engadir, ademais, a afectación aos dereitos de menores aos que se ha de conferir especial protección.

Doutra parte, é claro que o acceso a determinados contidos dos expedientes de indulto reviste un considerable interese público na medida en que permite á cidadanía coñecer os criterios cos que se adoptan as decisións de aplicación dunha prerrogativa prevista na Constitución, pero que ten unha natureza claramente excepcional nun Estado de Dereito.

Tendo en conta o exposto, o Consello recoñece o acceso parcial ao expediente de indulto identificando dous bloques de contidos de especial relevancia para coñecer baixo que criterios actúa o Goberno no exercicio da prerrogativa de graza que son perfectamente segregables para efectos de conceder o acceso aos mesmos sen requirir un esforzo desproporcionado: (i) as razóns que conduciron á concesión do indulto, dunha parte, e (ii) o sentido dos informes emitidos polo Ministerio Fiscal e polo Tribunal sentenciador, doutra. Con iso, o Consello considera que se dá cumprimento ás esixencias do principio de proporcionalidade, establecendo unha concordancia práctica entre os dereitos e intereses en conflito: confírese o máximo alcance posible ao dereito de acceso á información pública, e, á vez, presérvanse os dereitos fundamentais dos afectados.